Voorlezen

 

Mijn eerste herinneringen aan ‘het voorlezen’ gaan terug naar mijn vierde jaar. Het was zo’n donkere wintermiddag en mijn vader las voor. Hij had een warme stem en ik kon uren naar hem luisteren. Wanneer een verhaal uit was, vroeg ik om nog één en nog één. Mijn fantasie kreeg de vrije loop en ’s avonds in bed verzon ik mijn eigen verhaaltjes. Al vroeg leerde ik zelf (voor)lezen en dat ben ik tot op de dag van vandaag blijven doen. Voor mij is het een manier om inspiratie op te doen en door te geven. Er is in de literatuur nog zoveel moois te ontdekken. Dit kunnen verhalen zijn of gedichten; het zijn in ieder geval mooie woorden.

Daarom lees ik voor aan mensen die dat op prijs stellen. Woorden waar u naar uitkijkt. Mocht u belangstelling hebben, dan kunt u mailen naar dezaakakkerman010@gmail.com

Ik maak graag kennis met u.

 

 

Lezen

Mijn boeken zijn meer
dan gebundeld papier
zoveel meer
dan een paar glazen inkt
op dood hout

het zijn stemmen
die nimmer
de stilte doorbreken

ruisende werelden,
plaatsen van rust

het zijn bomen
die weer zijn begonnen
te spreken

 

Ingmar Heytze
Uit: Alleen mijn kat applaudisseert